Op de middag van 19 januari 1942, in het allereerste vernietigingskamp van de nazi's dat in het geheim in Polen werd gebouwd, probeert een groep Poolse Joodse gevangenen het ondenkbare. Ze worden vastgehouden als doodgravers en worden gedwongen om de lichamen te begraven van mannen, vrouwen en kinderen die in gaswagens zijn vermoord. Zelfs nadat ze hun families hebben verloren en hen met hun eigen handen hebben begraven, zijn ze vastbesloten om te vluchten, niet voor zichzelf, maar om de wereld te waarschuwen voor wat er gebeurde. Met behulp van een gestolen glasscherf scheuren de gevangenen Solomon Wiener en Michael Podchlebnik door een transporttruck en vluchten het bos in.